Wystrzałowo 🙂

To Kuzyn wprowadził taką nową świecką tradycję – nie tak dawno przybiegł na trening z „dziecięcym” szampanem 🙂 , by uczcić kolejny rok dopisany do życiorysu. Teraz, wiedząc, że i dla mnie czas nie stoi w miejscu, zapytał mnie wprost; „I co? w niedzielę świętujemy?” 🙂 . Ok, niech będzie 😉 Czytaj dalej →

W blasku jesieni…

Chmury się rozpierzchły, pozostał tylko błękit i słońce 😀 . Jaka szkoda, że nie ma ono już takiej siły, jak latem, że nie wdrapuje się tak wysoko na nieboskłon… 😉 Ale to, że jest, wystarczająco podgrzewa ochotę na ruch na powietrzu 🙂 . Każdy „opromieniony” dzień będzie smakował pysznie, bo perspektywa słoty, szarości i deszczu nikogo nie pociąga. A i na taką jesień trzeba być gotowym. Póki co zakładajmy koszulki termo, wiatrówki, na dłonie o poranku lekkie rękawiczki i ….biegajmy 😀 . Czytaj dalej →

Po prostu….wyjątkowo!

Cztery dni czekania to dużo…Czuję narastające napięcie, nie mogę się doczekać…No dobrze – co ma powiedzieć Magda?? Pauzowała…kilka tygodni 🙂 . Dziś wraca do nas 😀 . Aga była w masywie Babiej Góry, nie biegała, też czeka na spotkanie :)…Do tego Jola, której wystarczy napisać, a zaraz kombinuje, by się stawić…No i Maciek, który ze względów zdrowotnych był nieobecny, wrócił w niedzielę, a teraz to pierwszy po przerwie wspólny trening w tygodniu, w biegu wieczornym….Udział potwierdził również Przemo, więc stara gwardia powraca!! Jest też niespodzianka – po moim newsie na fanpage’u odezwał się Adrian z chęcią dołączenia do składu 😀 ….Super!!! Ekipa rośnie w siłę!! Nie mogę doczekać się spotkania….. Czytaj dalej →

15h w drodze, 4h snu i na trening 🙂

Wariactwo…

Prognozy dla Semonzo były bezwzględne – to, czego udało się jakoś uniknąć w tygodniu, miało nadejść nieubłaganie w niedzielę…Dlatego w piątek już zadecydowaliśmy – wracamy dzień wcześniej, w sobotę…To rodziło niespodziewanie szansę na to, bym nie tracił biegowo obu dni, a ocalił niedzielne spotkanie zBiegiemNatury, które od czasu zarządzenia pauzy trenerskiej sami animujemy 😀 …. Czytaj dalej →

Samotnie w górę Doliny Santa Felicita..

Wieczór za wieczorem, spędzane na wesoło, nie pozwalały na potruchtanie…Wczoraj Marek próbował mnie wyciągnąć po kolacji i winie, ale zważywszy, że separacja między posiłkiem a wysiłkiem u mnie to minimum dwie godziny, a do tego nie biegam po spożyciu, nie dałem się zabrać 🙂 . Mój kolejny plan biegowy zresztą, jak pisałem wcześniej, był zgoła odmienny 😀 ….Miałem ochotę na zapuszczenie się w dolinę, która zaczyna się kilkaset metrów od campu, za naszą ulubioną, ziejącą magicznymi zapachami włoskiej kuchni, Anticą Abbazią. Ochotę tym większą, że zabrałem ze sobą „Mizunki”, dedykowane w teren… 😀 . Poszedłem więc spać z konkretnym zamiarem w głowie… Czytaj dalej →

Historycznie…

Tak – po raz pierwszy na obcej, włoskiej ziemi, po raz pierwszy m.in. w asyście Marka, przyjaciela, z którym latam od pięciu lat, a który jest „ojcem chrzestnym” mojego biegania 😀 . Paradoksalnie jeszcze nie przetruchtaliśmy razem nawet centymetra 😉 … Do dziś 🙂 Czytaj dalej →

Na raty…

Pomysł, by zamiast w czwartek, pobiec w środę, zrodził się z kilku powodów…Po pierwsze – wyjątkowo na czwartek zmieniły mi się plany i nie wyrobiłbym się. Po drugie – już przed południem zrobiłem z Agą mała burzę mózgów na fejsie pt. „gdzie biegamy?”. I to Aga podpowiedziała mi nie Rusałkę, nie Marcelin, a powtórkę z Moraska. A tak się ładnie złożyło, że i tak na 18tą dostarczyć miałem tam córkę na lekcję tenisa – godzina patrzenia na przebijaną przez siatkę piłkę była więc do wykorzystania 😉 . Po trzecie – Morasko miało być tylko tłem 😀 – tym razem mieliśmy „odkryć” nieznane mi tereny nad Wartą (!). Po czwarte – wszystkie zainteresowane dziewczyny, czyli prócz Agi również Dorota i Jola, dobrze znają ten teren, bo tam biegały i mają względnie blisko. Bardzo mnie ucieszył ten pomysł więc i nie mogłem się od rana doczekać spotkania 😀 . Czytaj dalej →